Uur na uur vergroot de druk op het ziekenhuisleven, zeker in Brussel en Wallonië. Om aan de tweede (derde?) golf te weerstaan worden alle bedden gemobiliseerd en ook het resterende personeel. Maar het gebrek aan man/vrouwkracht en bedden maakt het leven onmogelijk voor de medisch directeuren. Bovendien zijn transfers niet gemakkelijk.

Niet alle ziekenhuizen kunnen in fase 2A en 2B van het opschalingsplan geraken. Étienne Wéry, CEO van de Irisziekenhuizen: "We zullen heel snel fase 2A bereiken. We trachten de bedden en het personeel zo goed mogelijk aan te passen aan de situatie. Op de afdelingen missen we slagkracht: We worstelen met 20% absenteïsme. Deze week zijn we aan het deprogrammeren. We kunnen niet alle zaken die we willen, doorgeven. Veel oplossingen zijn er niet: uitzendkrachten zijn geblokkeerd. We gaan volgende week een beroep doen op vrijwilligers van buitenaf, net als in de eerste fase."

Onmogelijke fase 2 B

Peter Fontaine, CEO van de Europaziekenhuizen, zit sinds gisteren in Fase 2A van het noodplan, "Fase 2B is materieel onmogelijk door gebrek aan handen en gecompromitteerde niet-covid noodhulp. We zitten nu ruim boven de piek van de eerste golf met een netto dagelijkse instroom van een tiental patiënten. De regering heeft nog geen concrete maatregelen genomen om deze stijging te stoppen."

Dat bevestigt Julien Compère, CEO van het UZ van Luik: "Deze fasering is theoretisch. Sommige ziekenhuizen kunnen niet in fase 2 A gaan omdat ze het personeel niet hebben om zich aan te passen. We kunnen nog steeds extra bedden op de intensive care creëren, maar sommige ziekenhuizen kunnen dat niet meer wegens personeelsgebrek." Hij ziet 10-15% personeelsleden die thuis blijven.

Geen mogelijkheid in Duitsland

Idem dito voor Stéphane Lefebvre, directeur CHR Verviers: "We hebben nog steeds een aantal zieke verpleegkundigen. "We beheren de bedden zo goed mogelijk."

Het ziekenhuis zorgde voor de eerste patiëntentransfers naar het Universitair Ziekenhuis Luik en naar het ziekenhuis van Hasselt. Ook naar Duitsland zou kunnen, maar dat ligt wat ingewikkelder dan verwacht: "Ons dichtstbijzijnde ziekenhuis is dat van Aken, maar het is vol. Dus zouden we verder moeten gaan en dan is er internationale samenwerking nodig. De transfers zijn niet gemakkelijk uit te voeren, niet het minst omdat de families zich ertegen verzetten en de toestand van de patiënten het moet toelaten."

Voor de directeur van de Jolimont groep (Mons, Lobbes, Jolimont, Nivelles, Tubize...) Stephan Mercier "vallen de eerste sterfgevallen: patiënten blijven minder lang in het ziekenhuis omdat ze betere zorg krijgen. Er was meer turnover. We namen op één nacht 13 patiënten op. In Jolimont zijn bijvoorbeeld patiënten ontslagen en helaas zijn er twee overleden."