“Geen harde één-op-éénrelatie netwerken en eerstelijnszones”, luidt het devies van Jo Vandeurzen.
Hoe moet het nu verder in Gent nadat Vandeurzen beide netwerken terugfloot? We vroegen het de minister himself.
Jo Vandeurzen: “We zullen bijeenkomen met de ziekenhuizen uit de regio om de organisatie van de zorgstrategische planning met hen te bekijken. De ziekenhuizen bevestigden hun deelname al. Dat wordt een eerste stap. Het netwerkverhaal in Gent willen we concretiseren in één en welicht meerdere plannen. Die oefening is belangrijk omdat later de Vlaamse overheid strategische investeringssteun of planningsvergunningen voor ziekenhuisdiensten kan legitimeren. Komen we tot een gevalideerd plan, dan is de stap naar erkenning klein.”
Begrijpt u de felle reactie van heel wat artsen die nu al aan hun derde oefening (met de nodige investering in tijd en energie) toe zijn zonder succes? Ze verwijten de overheid een gebrek aan duidelijkheid.
J.V.: “We trachtten er in ieder geval voor te zorgen dat we federaal en in Vlaanderen op hetzelfde tempo zitten. Mondt dit later uit in een erkenning als klinisch netwerk, dan moeten eerst de federale randvoorwaarden geweten zijn waaraan dat netwerk moet voldoen om überhaupt door een gemeenschap erkend te worden. Het is dan ook goed dat alle gezondheidsministers in België zich op de interministeriële conferentie akkoord verklaarden.”
“De communicatie vanuit Vlaanderen was toch altijd vrij duidelijk. We schreven zelfs samen met het federale niveau een brief. Naast respect voor de federale randvoorwaarden bekijkt Vlaanderen ook het respect voor de patiëntenstromen naar basisspecialistische zorg en de link naar de eerstelijnszones. We zullen daar niet gaan voor een harde één-op-éénrelatie die pragmatisch ook niet haalbaar is. Deze communicatie hebben we vrij consistent volgehouden. Dat ziekenhuizen onderling bepaalde zaken onderhandelen, is goed mogelijk. Maar wij zijn in onze communicatie de laatse jaren niet veranderd.”
Lees ook: de Gentse netwerkstory
