De integratie van thuishospitalisatie en Remote Patient Monitoring (RPM) betekent een belangrijke vooruitgang in de gezondheidszorg en weerspiegelt technologische ontwikkelingen en veranderingen in de medische praktijk. Deze ontwikkeling is vooral zichtbaar in België, waar een regelgevend kader, vastgesteld vanaf 1 juli 2023, deze innovaties aanmoedigt.
Het kader definieert thuishospitalisatie als "situaties waarin zorg kan worden verleend in de leefomgeving van de rechthebbende in overeenstemming met de toepasselijke regelgeving en kwaliteits- en veiligheidscriteria, en die, indien deze criteria niet kunnen worden toegepast, moeten worden verleend in de context van conventionele hospitalisatie of daghospitalisatie".
Thuishospitalisatie stelt patiënten in staat om medische behandelingen, zoals langdurige antibioticatherapie en kankerbehandelingen, thuis te ontvangen (dit zijn de twee gevallen van gebruik die momenteel worden overwogen). Deze aanpak brengt geen extra kosten met zich mee voor de patiënt en omvat gestructureerde, forfaitaire kosten voor de betrokken zorgverleners.
Technologische vooruitzichten en de huidige inspanningen betekenen dat deze aanpak ook kan worden uitgebreid naar meer gevarieerde praktijken, zoals postoperatieve monitoring op afstand, en in de breedste zin van het woord, elke chronische ziekte die geleidelijk verloopt of gestabiliseerd kan worden. Natuurlijk wordt deze ontwikkeling mogelijk gemaakt door de grotere beschikbaarheid van instrumenten voor monitoring op afstand en draagbare hulpmiddelen, die zijn uitgerust met sensoren om de patiënt constant in de gaten te houden.
Deze methoden zijn dus vooral nuttig voor patiënten die in afgelegen gebieden wonen of zich moeilijk kunnen verplaatsen, en in België, hoewel geografische afstanden door sommigen als klein worden beschouwd, wordt de mobiliteit van patiënten steeds moeilijker in provincies zoals Henegouwen of Luxemburg. De voordelen van RPM zijn talrijk: het maakt een beter beheer van chronische ziekten mogelijk door vroegtijdige interventie, het verlaagt de kosten door ziekenhuisopnames en spoedbezoeken te beperken en het verhoogt de tevredenheid van de patiënt door de zorg toegankelijker en persoonlijker te maken.
Deze benaderingen zijn echter niet zonder uitdagingen. Thuishospitalisatie heeft te kampen met beperkingen die te maken hebben met het Belgische kader betreffende gebruiksmogelijkheden (beperkt in aantal) en de noodzaak om de thuisomgeving van de patiënt aan te passen, die niet altijd klaar is voor een dergelijke behandeling. Wat RPM betreft, moet het problemen oplossen met betrekking tot vertrouwelijkheid van gegevens, ongelijke toegang tot de benodigde technologie en wisselende acceptatie door patiënten, evenals risico's met betrekking tot cyberveiligheid.
Er is reden om aan te nemen dat de toekomst van thuishospitalisatie, in combinatie met meer geavanceerde RPM-instrumenten voor verschillende toepassingen, zou kunnen evolueren naar een territoriaal patiëntmonitoringmodel, waarbij monitoringunits op afstand autonoom de zorgvraag beheren, mogelijk onafhankelijk van ziekenhuisstructuren.
