De psychiaters zijn ontevreden over de hervorming van de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ). Ze vrezen inkomensverlies en worden in een juridisch onzekere positie gemanoeuvreerd bij de hertimmering van de GGZ. Ze waarschuwen dat ook de kwaliteit van de psychiatrische zorg zal achteruitgaan. De Bvas deelt hun bekommernissen.

De hervormingen in de geestelijke gezondheidszorg zijn het gevolg van het ‘artikel 107’, dat onder meer mobiele teams invoert en bedden afbouwt. Bedden sluiten heeft voor gevolg dat de psychiaters minder toezichtshonoraria kunnen aanrekenen. Ook daaraan gekoppelde, en via de nomenclatuur geregelde vergoedingen voor interdisciplinair verslag, het psychiatrisch intake- en outtake-onderzoek gaan verloren.

Mobiele equipes

In ruil krijgen de psychiaters als zelfstandigen een vergoeding voor hun medische functie, die onder meer huisbezoeken in het kader van de mobiele equipes omvat. Deze ‘psychiaterfunctie’ wordt grotendeels gefinancierd vanuit het budget financiële middelen (BFM) van de ziekenhuizen, tegen een uurloon van 120 euro bruto. Maar dat is ondermaats  in vergelijking met de huidige ziekenhuissituatie. In plaats van de financiering uit de nomenclatuur die ze hadden gevraagd, zien de psychiaters hun verloning ontkoppeld, zonder rechtstreekse ‘fee voor service’.

Juridische valkuilen

Komt nog bij dat door de betaling vanuit het BFM ze het eigendom van hun honoraria verliezen. Ze worden afhankelijk van de ziekenhuizen. Met wie moeten ze dan onderhandelen over een indexaanpassing? Voor de Bvas is het onaanvaardbaar dat een bij uitstek intellectuele akte grotendeels geforfaitariseerd wordt. Met bovendien verlies van eigendomsrecht en een juridisch onzekere situatie. Het is immers onduidelijk wie  eindverantwoordelijk is voor de patiënt en de aktes van de verschillende teamleden die de psychiater verondersteld wordt aan te sturen. Idem dito voor de rol en aansprakelijkheid van de psychiater-hoofdarts ten opzichte van die mobiele equipes.

Problematische bestaffing

Ook de bestaffing van de mobiele equipes stelt een probleem. De huidige minimumnorm van 24 psychiatrische uren per 120 patiënten voor T-diensten in een ziekenhuis wordt in de mobiele functie lang niet gehaald. In een zogenaamd “2B-team” bv. krijgt een psychiater 17 uren toebedeeld voor een te verwachten werklast van 162 patiënten. Kwaliteitsverlies is onvermijdelijk het gevolg. Meer bedden afbouwen leidt op termijn tot een ontmanteling van de psychiatrische ziekenhuizen, die nu al geconfronteerd worden met stijgende wachtlijsten.

Op 18 december komen de psychiaters samen om zich te beraden over eventuele acties. Net dan staat een nieuw artsen-ziekenfondsoverleg op het menu…