De stelling van Dr. Maes over ziekenhuisaccreditatie weekte flink wat reacties los, waaronder deze van ex-hoofdarts en NIAZ-auditor Luc Geutjens. Hij bekritiseert vooral de keuze voor JCI die volgens hem eerder op commerciële dan inhoudelijke argumenten steunde. De gevolgen van de accreditatie zijn vooral positief. In de zoektocht naar een alternatief moeten we niet te veel op de overheid rekenen.
Beste redactie,
"Na een loopbaan van 35 jaar als ziekenhuisarts, waarvan 13 jaar als hoofdarts in het Sint-Franciscusziekenhuis van Heusden-Zolder en even lang als NIAZ-auditor ben ik nu vier jaar met pensioen. Dit laat mij toe met enige afstand te kijken naar zowel ziekenhuisgeneeskunde als accreditering van ziekenhuizen."
Begrijpelijke weerstand
"Hoewel ik enige weerstand tegen het "accrediteringsgebeuren" bij ziekenhuisartsen wel kan begrijpen heb ik zelf mogen vaststellen dat de evolutie van inspectie (door de Vlaamse Overheid) naar accreditering (door een onafhankelijke en internationaal erkende accrediteringsinstantie) in belangrijke mate heeft bijgedragen tot een betere kwaliteit van de ziekenhuiszorg in Vlaanderen."
"De keuze voor JCI door een aantal ziekenhuizen steunde mijns inziens eerder op commerciële dan inhoudelijke argumenten. Het UZ Leuven kon zich toch niet als tweede ziekenhuis in Vlaanderen door het NIAZ laten accrediteren nadat het Virga Jesseziekenhuis in Hasselt reeds een kwaliteitslabel kreeg van deze toen nog zuiver Nederlandse accrediteringsinstantie. De (veel) hogere kosten en de taalbarrière vormden geen bezwaar voor een academisch ziekenhuis met internationale uitstraling maar dat engelstalige auditoren, via tussenkomst van beëdigde tolken, alle nodige informatie kunnen verkrijgen bij de ziekenhuismedewerkers op de werkvloer maak je mij niet wijs. Het enige voordeel van de JCI-accreditering door een aantal ziekenhuizen in Vlaanderen is geweest dat ook het NIAZ zichzelf permanent in vraag heeft moeten stellen.en bijsturen."
Verbeterde kwaliteitscultuur
"Volledig in overeenstemming met het standpunt van dr. Maes kan ik bevestigen dat de NIAZ-accreditering, zowel in mijn eigen ziekenhuis als in de vele ziekenhuizen (In Nederland en Vlaanderen) die ik mocht bezoeken als NIAZ-auditor, in belangrijke mate heeft bijgedragen aan een verbeterde kwaliteitscultuur in onze Vlaamse ziekenhuizen."
"Zelfs als (nog) niet wetenschappelijk aantoonbaar is dat accreditering op zich bijdraagt aan een zeer complex gegeven als de kwaliteit van de zorg, twijfel ik er geen ogenblik aan dat veel risico's die vroeger onder de radar bleven nu niet alleen aan het licht komen maar ook bespreekbaar gemaakt worden. Dit maakt dan ook dat preventieve en corrigerende maatregelen niet allen kunnen genomen worden maar dat dergelijke maatregelen ook daadwerkelijk toegepast worden."
"Het verschil tussen disciplinespecifieke kwaliteit, die onze artsen en andere zorgverleners zeker bezitten, en de kwaliteit waar de accreditering naar kijkt is dat deze laatste zich vooral richt op communicatie (tussen zorgverleners onderling en met de door hen behandelde patiënten en hun omgeving) en organisatie binnen en tussen de verschillende teams die instaan voor goede zorg."
Volwaardig alternatief
"Indien men ziekenhuisaccreditering wil afvoeren, moet eerst een volwaardig alternatief in het leven geroepen worden en het lijkt mij onwaarschijnlijk dat dit alternatief van onze overheid zal komen. Van deze overheid zou men wel mogen verwachten dat zij kwaliteitsinitiatieven ondersteunt en bij voorkeur ook financieel."
Met vriendelijke groeten,
Dr. Luc Geutjens
> Lees ook: dr. Dirk Maes verdedigt accreditatie
