Is het hygiënisch om honden in MRI-scanners te plaatsen die voornamelijk mensen screenen? Ja. Dat suggereert althans een studie.

Misschien iets  voor de rubriek ‘man bijt hond’, dit thema. Of voor de alternatieve IG-nobelprijzen. Het onderwerp van dit Zwitserse onderzoek is alleszins intrigerend. Maar als de onderzoekers ernstig worden genomen, moet niemand bezorgd zijn dat hij of zij een zoönose oploopt na een passage bij een MRI die af en toe voor veterinaire doeleinden wordt gebruikt. Integendeel: mannen met baard zijn grotere besmettingshaarden.

Meer ziektekiemen in baarden dan in een hondenvacht

Voor veterinaire instellingen is de aanschaf van een MRI meestal niet de moeite waard wegens niet rendabel. Toch zouden sommige buitenlandse ziekenhuizen viervoeters toegang geven tot de MRI als de apparatuur onderbenut wordt. Dat althans rapporteren bijvoorbeeld radiologen en dierenartsen aan dr. Andreas Gutzeit van de St. Anna-kliniek in Luzern.

Hoewel het personeel de scanners achteraf grondig ontsmet, kunnen er veiligheidsrisico's opduiken. De artsen rond Gutzeit bekeken daarom de hygiënische gevolgen als hond en mens een scanner delen.

Voor de studie plaatsten ze 30 honden van 16 verschillende rassen in de MR-tomografen. Naast ongeveer 8.000 menselijke scans worden honden er elk jaar af en toe onderzocht.

Controlegroep: 18 mannen met baard

Als controlegroep dienden 18 baardige mannen, die onderzocht werden in Luzern en bij twee andere ziekenhuizen zonder MRI-honden. De onderzoekers namen pelsmonsters van de nek en ook ‘muiluitstrijkjes’ van de honden, net zoals baardmonsters en ‘monduitstrijkjes’ voor bacteriologisch onderzoek.

De mannen waren gemiddeld 36 jaar, de honden met 3,8 jaar, een vergelijkbare leeftijd vanuit hondenstandpunt. De baarden bleken veel onhygiënischer dan de hondenpels. Zo konden de onderzoekers aanzienlijk meer kiemen in de baarden detecteren dan in de nekvacht van de dieren.

Menselijke mond meer vervuild dan hondenmuil?

De mannen bleken een pak kiemen met zich mee te dragen (meer dan 30 kolonievormende eenheden). Dat gold slechts voor driekwart van de dieren. Zeven mannen (39%) droegen ook  humane pathogenen (Enterococcus faecalis en Staphylococcus aureus). Die vonden de onderzoekers slechts terug bij vier honden (S. aureus, Moraxella, Enterococcus).

Een soortgelijk beeld voor de mond- en muiluitstrijkjes. En potentieel voor mensen gevaarlijke ziektekiemen vond men steeds bij een baarddrager (Serratia marcescens), terwijl ze bij twee derde van de honden gedetecteerd werden (Pasteurella, E. coli, E. faecalis).

Blijkbaar brengen mannen met een baard dus een hoger veiligheidsrisico met zich mee dan honden als het over hygiëne gaat. Dat althans concluderen de onderzoekers.

Soms verbetert de plaatsing van een hond in de scanner de hygiëne zelfs aanzienlijk omdat de MRI dan grondig wordt gesteriliseerd, wat niet het geval is bij routinematige operaties met mensen…