10.000-den ziekenhuizen in China zijn supermodern en worden aangedreven door 5G. Deze privé-ziekenhuizen trekken de 300 tot 500 miljoen zeer bemiddelde Chinezen aan die relatief gezien evenveel uitgeven als wij, Europeanen. Enkele grote maatschappelijke problemen zijn al aangepakt met innovatieve middelen, al ligt er nog een pak werk te wachten om iedereen mee te krijgen
Vandaag telt China al 300 steden die volledig gecovered zijn door het 5G-netwerk. Het is een kwestie van tijd vooraleer de Chinese reus voorop zal lopen en het leiderschap overneemt in technologie.
De overheid is zeer gedreven om het technologisch wereldleiderschap te veroveren. Voor de president moet China in 2030 die onbetwistbare leider zijn. En daarin wordt hij gesteund door de gewone Chinees die al enkele decennia hunkert naar een beter leven. Er is een systeem in zwang waarbij alle steden technotargets moeten halen of anders minder budget krijgen. Zo trekt China een enorme vooruitgangsmachine op gang. Gezondheidzorg wordt gezien als een motor van de economie met daarin ondermeer veel aandacht voor ouderenzorg en fitnesscentra.
Binnen de 24u onder het mes
Wie bemiddeld is in China, kan na een oproep via zijn smartphone ergens in het enorme land binnen de 24u onder het mes om na de ingreep meteen per app de specialist te betalen. Het land telt volgens de WHO weliswaar niet meer dan 1,8 artsen per 1.000 inwoners. Die behandelen de patiëntenstroom als het ware op automatische piloot om die de baas te kunnen. Bij het minste gezondheidsprobleem trekken Chinezen die het zich kunnen veroorloven dan ook naar het ziekenhuis.
De visie op de geneeskunde verschilt grondig van die van het Westen: men bekijkt er het lichaam als een ecosysteem dat ofwel in evenwicht is, ofwel niet. Het Westen gaat eerder uit van een analytische benadering met statistische gemiddelden.
Chinese Steve Jobs
Een bedrijf dat aan een steile opmars bezig is voor DNA-analyse, is BGI (Bejing Genomic Institute). Voormalig CEO Wang Jun kan gelijkgesteld worden met iemand als Steve Jobs die op het eerste gezicht onmogelijk gewaande dromen toch kon realiseren. Nu leidt hij mee de start-up ICarbonX, al goed voor meer dan 1 miljard dollar omzet en dus een zogenaamde ‘Unicorn’. DNA-analyses vormen voor hem slechts een uitgangspunt om ieder van ons op termijn een genetisch paspoort te bezorgen zodat overgewicht of diabetes deskundig kunnen worden aangepakt door gepersonaliseerd advies.
Al die veelbelovende ontwikkelingen mogen ons niet doen vergeten dat het land ook nog enorme problemen kent. Denk maar aan de opvattingen over privacy of open communicatie naar de bevolking. Het land is ook zeer sterk in gezichtsherkenning wat zeker fantastische perspectieven opent, al roept dat ook well wat huiver op in geval van misbruik.
Toch getuigt het regime van heel wat daadkracht. Neem bijvoorbeeld de massale luchtvervuiling die hoofdstad Bejing tot voor kort teisterde. Die is nu al flink onder controle door de grootschalige inzet van zonnepanelen en windenergie. China plantte ook megaveel bomen aan, zowat een kwart van het hele Amazonewoud – wat nodig was om de zandstormen die het land teisterden, te neutraliseren.
Een miljoenenstad als Chen Zhen vertoont een straatbeeld met alleen nog elektrisch aangedreven wagens. De laatste twee jaar werden in het land niet minder dan 1 miljoen laadpalen geplaatst. En elektrisch aangedreven schepen zijn volop in aanbouw.
Zorgenkindjes
De voedselveiligheid (er was een grote plaag van besmet melkpoeder dat men wil aanpakken met blockchain om de oorsprong ervan te vinden);
Ongelijkheid: dat China nog vele Chinezen onder de armoedegrens heeft – die van minder dan 2 dollar per dag moeten leven- , klopte tot eind vorige eeuw. Toen bevonden zich nog 754 miljoen Chinezen in dat geval. In 2019 waren er dat nog 38 miljoen en men wil dat zo snel mogelijk reduceren tot nul. Dat neemt niet weg dat er nog 300 miljoen Chinezen net boven de armoedegrens zitten, maar er is dus beterschap.
Veroudering: een ander probleem is de verouderde bevolking, eigenlijk een erfenis van Mao. De eenkindpolitiek zorgde er wel voor dat we vandaag ‘slechts’ 1,4 miljard Chinezen tellen in plaats van 1,8 miljard. Alleen is het nu moeilijk om deze tendens om te keren, nu de nood aan meer kinderen en jongeren zich voordoet. De Chinezen zijn hun luxeleven met één kind gewoon. Kinderen worden dan nog eens opgevoed door de grootouders. De familieband is er nog een stuk sterker dan bij ons.
Op het nieuwjaarsevent van In4Care gunde Pascal Coppens (foto), auteur van ‘China’s new normal’ en expert terzake, ons een blik op de razendsnelle ontwikkeling van China. Meer info hierover gaven we ook al eerder hier.
> Lees ook: Chinese artsen: gemiddeld 200 patiënten per dag
> eHealth in China: een stand van zaken
Laatste reacties
Pascal Selleslagh
06 februari 2020Inderdaad, het gaat om artsen en niet om huisartsen. Bij deze gecorrigeerd (artsen nemen wel tal van huisartsentaken zoals wij ze zien, voor hun rekening).
Harrie DE WITTE
05 februari 2020"Het land telt volgens de WHO weliswaar niet meer dan 1,8 huisartsen per 1.000 inwoners." Dit cijfer slaat op het totaal aantal artsen. De uitbouw van de huisartsgeneeskunde is nog in zijn beginfase. Bron: Wereldbank. https://tradingeconomics.com/china/physicians-per-1-000-people-wb-data.html
Harrie DE WITTE
05 februari 2020"Het land telt volgens de WHO weliswaar niet meer dan 1,8 huisartsen per 1.000 inwoners." Dit cijfer slaat op het totaal aantal artsen. De uitbouw van de huisartsgeneeskunde is nog in zijn beginfase. Bron: Wereldbank. https://tradingeconomics.com/china/physicians-per-1-000-people-wb-data.html