Tatiana Poni, huisarts in Bree maar met een voorgeschiedenis in Lombardije en Nederland, werkt nu sinds 6 jaar in België als huisarts. Ze vraagt zich in een open brief aan de verantwoordelijken van Nederland en Belgiëaf waarom we wachten met drastische maatregelen: Lombardije twee weken geleden is de situatie waarin België en Nederland zich nu bevinden.
Geacht Nederland, Geacht Belgie,
ik heb besloten om een brief aan jullie te schrijven, want ik kan niet rustig blijven in de uitzonderlijke situatie waarin wij allemaal leven met betrekking tot de nieuwe infectie COVID-19.
Ik ben in een bevoorrechte positie deze laatse weken gezien mijn voorgeschiedenis: ik ben Italiaans, geboren en opgegroeid in een mooi dorpje in Lombardije, ik woon nu sinds 9 jaar in Nederland, in Eindhoven en werk sinds 6 jaar in België als huisarts.
Ik durf dus een paar vragen te stellen: zijn jullie echt opde hoogte van wat er aan het gebeuren is in Italie? Quarantaine, “zona rossa”, beperkingen in mobiliteit van de burgers, overvolle ziekenhuizen, continue stijging van het aantal zieken en doden, enzo verder?
Zien jullie ook dat de situatie van twee weken geleden in Lombardije identiek is aan de situatie van vandaag in België en in Nederland? En ten derde, waarop zijn jullie aan het wachten voordat jullie iets krachtigs gaan doen?
De situatie hier baart me best veel zorgen: het stijgen van nieuwe COVID-19 casussen in patienten die nooit in een risico-gebied zijn geweest en nooit contacten hebben gehad met patienten; het vergeten van basis hygiënemaatregelen in openbare plaatsen; het negeren van de dramatische situatie, op weinig kilometer van onze landsgrenzen, plaatsen waar wij allemaal op vakantie zijn geweest; het tekort aan medische materialen (vooral maskers en regentenvoor de testen). Maar vooral het continu verkleinen van het nieuws alsof er niks aan de hand is, ondanks de grote problemen die er nu in Italië zijn. Uiteindelijk nog een provocatief vraagje: denken jullie dat de Italianen dit drama aan het spelen zijn?
Jammer genoeg is dit nu geen spel! Er zijn duizen mensen die ziek zijn, honderden die op de IC liggen en en gestorven zijn! Er zijn zorgverleners, collega’s en vrienden artsen en verpleegkundigen die non stop werken sinds weken met groot gevaar voor hun eigen gezondheid en de gezondheid van hun families. Het is geen grap, het komt niet door de “Italiaanse chaos” of een slechte organisatie! Het is een epidemie en in Lombardie zijn zij al aan het vechten en aan het sterven!
En wat doen wij? Wij, die de luxe hebben om een maand op voorhand de epidemie te kunnen bestuderen?
Wij wachten!
Wij wachten! Wij blijven wachten! Wij wachten om mensen te isoleren, om kinderen thuis te laten blijven en om ouders thuis te laten werken, omniet meer kunnen reizen en niet meer van onze leven te kunnen genieten. Wij blijven ook elke dag de nieuwe casussen tellen, elke dag meer en meer tot iemand zal zeggen dat het te laat isen het een erg dringende zaak is geworden! Waarom gaan we dit niet voorkomen? Waarom wachten?
We zouden van de geschiedenis moeten leren en nu is het nog op tijd om te schrijven.. Leren wij niks van de fouten van de anderen? Zijn wij zo trots en verwaand om de ogen vrijwillig te willen sluiten voor wetenschappelijk bewijs? Willen wij vasthouden aan onze vooroordelen? Willen wij nog altijd geen verband leggen tussen Lombardije en ons Nederlands of Belgisch zorgsysteem en levensstijl? Lombardije is zo groot als een van de 2 landen: als het instort, zijn er nog andere 20 regio’s die kunnen helpen. Wie gaat ons helpen wanneer iedereen in een keer in bed ligt of indien alle Intensive Care afdelingen vol zijn? Wie gaat er voor onze bejaarden zorgen?
Willen wij echt nog langer blijven wachten om de moed te vinden om moeilijke beslissingen te nemen? Zijn wij als maatschappij en als overheid voldoendeonbevreesd of willen wij wachten tot het hier een tweede Lombardije wordt?
Ik ben geen epidemioloog, geen onderzoeker en geen infectioloog en zeker geen politicus; ik weet niet hoe het gedaan moet worden. Maar ik ben een huisarts, een Europese burger die houdt van haar oude en haar nieuwe huizen, en ook een moeder en ik vraag aan jullie om geen tijd meer te verliezen en snel verdere stappen te zetten om het Coronavirus te stoppen!
Wat gaan jullie nu eindelijk doen?
Met vriendelijke groeten,
Tatiana Poni, huisarts Bree
> Lees ook: huisarts-voorzitter Orde Varese bezwijkt aan coronavirus