Ik ben 68 en neuropsychiater. Na een ziekenhuiscarrière van dertig jaar tot 2008, werk ik uitsluitend in een privépraktijk, in Fleurus, als privé-neuroloog, met dagelijkse consultaties. Ik sta dus op de eerste lijn als extramurale specialist. Ik wou mezelf en mijn patiënten vanaf januari 2021 vaccineren. Dat lijkt vanzelfsprekend in België, maar in de realiteit was het allesbehalve simpel. We starten een hobbelig parcours. Fasten your seatbelts!

Eerste bedrijf. Begin februari 2021 neem ik contact op met een groot ziekenhuis in de regio Charleroi om gebruik te kunnen maken van het vaccinatiecentrum dat aan het ziekenhuis verbonden is. Ik word er van week tot week aan het lijntje gehouden en krijg rond 20 februari te horen dat de inentingen in het ziekenhuis zijn stopgezet en dat ik geen toegang meer heb tot dit soort vaccinaties, aangezien ik geen contract heb met het ziekenhuis. Ik moet dus zoals iedere Belg wachten op mijn oproeping via de centrale computer. Dank u voor de solidariteit tussen artsen!

Ik dan naar de desbetreffende website. Ik krijg er telefonisch contact met een "brave" secretaresse die me zegt dat ik moet doen zoals iedereen: wachten op de computeroproep. Ik herinner haar eraan dat ik een arts ben die werkt op de eerste lijn en dat begin maart al ongeveer 500.000 Belgen een eerste dosis hadden gekregen! Ik ben verbaasd dat de computer mij nog niet heeft opriep wegens mijn leeftijd en positie.

Zij antwoordt dat zij niet weet wat te doen en dat ik gewoon moet wachten op mijn oproeping. Ik zeg haar dat ik het daar niet mee eens ben en dat ik preciezere informatie wil over de datum waarop de computer zich eindelijk zou verwaardigen mij op te roepen voor deze vaccinatie. Dus vraag ik haar, terwijl ik haar alle informatie geef die zij over mij wil hebben, om in de computer te gaan kijken waar het probleem is. Opnieuw zegt ze me dat dit niet mogelijk is, dat ze niet kan gaan kijken en dat ik maar rustig thuis moet wachten...

Ik dring aan, dreig dat als ik binnen twee dagen geen antwoord of oproep krijg, ik een klacht zal indienen bij de Geneeskundig Inspecteur van Henegouwen wegens 'veronachtzaming'... Tot mijn verrassing krijg ik binnen de twee dagen een e-mail met de mededeling dat ik binnen de twee weken kan worden ingeënt...! Soms gebeuren dingen per toeval....

Tweede bedrijf, 17 maart 2021. Ik ga in een staat van gelukzaligheid naar een ziekenhuis in het noorden van Charleroi, om mijn vaccinatie te halen. Ik moet minister Vandenbroucke bedanken die de Astra Zeneca®-vaccinatie niet verbood op het moment dat president Macron in Frankrijk en mevrouw Merkel voor Duitsland, die uit "voorzorgsprincipe" hadden opgeschort.

Gelukkig kan ik dus gevaccineerd worden, maar onder voorwaarden die mij als arts sterk verontrusten. De drie vaccinatie-"dozen" zijn gammel, slecht gemaakt en slecht opgesteld in een kleine ruimte bij de receptie. Iedereen hoort alles, ook de verpleegster die onvermoeibaar aftelt hoeveel doses ze nog heeft...

De secretaresse is duidelijk niet tegen haar taak opgewassen. Ik neem het haar niet kwalijk, want ze moet amper 21 jaar oud zijn. Ze zal aan de telefoon meermaals zeggen dat ze in de toekomst niet meer die of die fout zal maken terwijl iedereen erbij staat en meeluistert, maar ik vraag me niet te veel af, ook al geeft dit alles geen vertrouwen aan een gezondheidsexpert. Ik bijt op mijn tong, want zo niet... hoe lang moet ik dan nog wachten?

Ik kom buiten met mijn eerste vaccinatie. Ik ben 's nachts wat koortsig, meer niet.

Vervolg na drie lange maanden...

Derde bedrijf. Op 9 juni 2021 om 15.00 uur begeef ik me vol ongeduld naar hetzelfde ziekenhuis in het noorden van Charleroi, voor mijn tweede langverwachte dosis... Wie schetst mijn verbazing als ik bij aankomst aan het gebouw dat ik drie maanden eerder had gekend, vaststel dat alles gesloten is zonder enig opschrift dat mij informeert over de sluiting of de overbrenging naar een andere plaats van deze inenting!

Ik bel een of andere persoon in het ziekenhuis. Die bevestigt me dat het vaccinatiecentrum al geruime tijd gesloten is. "Hebben ze je het niet verteld? Blijf op de hoogte!" Ik verneem eindelijk dat je nu naar het 'vaccinodrome' in Charleroi moet gaan, in Dampremy. Ik neem mijn auto en na 20 minuten extra kom ik aan bij dit centrum waar ik word toegelaten, maar waar mij wordt verteld dat ik niet het juiste formulier heb. 

Ik wijs op het probleem dat ik niet op de hoogte werd gebracht van de sluiting van het centrum waar ik al 3 maanden eerder was opgeroepen, en dat ik hoop mijn tweede dosis toch te kunnen krijgen.

Terwijl ik in de rij sta om naar de receptie van dit vaccinatiecentrum te gaan, spreek ik een dame die waarschijnlijk iets ouder is dan ik. Die vertelt me dat ook zij verbaasd was dat het vaccinatiecentrum in het noorden van Charleroi gesloten was, maar dat ze de avond tevoren via een sms gewaarschuwd was. Ik kijk naar mijn sms-berichten en ik realiseer me dat ik net dan (16u) een cryptisch bericht heb ontvangen van de centrale vaccinatiecomputer die me - met een fout tegen het Frans - lijkt te vertellen dat mijn vaccinatie is geannuleerd.

Waar komt dit vandaan? Waarom deze beslissing? Ik ben natuurlijk erg boos, maar, nog steeds in de wachtrij, doe ik alsof er niets aan de hand is. Misschien weet de secretaresse die me zo dadelijk zal opvangen er niets van en kan ik eindelijk die tweede vaccinatie krijgen. Inderdaad, godzijdank, dat gebeurt.

Eerlijkheidshalve moet ik meegeven dat ik bij mijn thuiskomt onmiddellijk mijn mails natrok. Ik vind er een mail van de vorige avond, waarin staat dat de vaccinatie is gewijzigd. Omdat ik die ochtend een heel druk overleg had, had ik de mail niet gelezen. Maar waarom mij zo laat van deze verandering op de hoogte brengen terwijl die al lang gepland was? Ik slaap toch nog niet met een aansluiting op mijn mails!

Ter afsluiting drie fundamentele vragen:

Waarom wordt de extramurale specialist niet op gelijke voet behandeld met een intramurale specialist?

Wanneer komt er een erkenning en een status voor de extramurale arts? Het hospitalocentrisme lijkt me achterhaald, als we denken aan de hulp die we "in de stad" aan veel patiënten kunnen geven door ze niet naar de ziekenhuizen te sturen! Dat wordt door veel huisartsencollega's gewaardeerd!

Is het goed om een vaccinatieschema door een centrale computer te laten organiseren?

Ik denk dat voor beslissingen en organisatie van menselijke activiteiten, vooral in een vitale context, de computer, hoe krachtig hij ook is, nog steeds grote fouten maakt door een gebrek aan flexibiliteit en pro-actief werken, eigenschappen die het voorrecht van de mens blijven. Andere landen zoals Frankrijk, hebben deze taak toevertrouwd aan secretariaten die rekening houden met het telefoonnummer, waardoor afspraken snel en gemakkelijk kunnen worden aangepast aan bijvoorbeeld "flessenhalzen"!

Moeten wij e-mail- of sms-afhankelijk worden om gelukkig te leven in onze zogenaamde postmoderne samenleving?

Moeten wij aanvaarden dat wij bijna elk uur onze e-mails en sms'jes moeten controleren om op de hoogte te blijven? Voortdurende afhankelijkheid van elektronische informatie lijkt me overdreven, ook al leven veel jongeren nu zo... gelukkig? of overbelast?

Bovendien betekent het aanvaarden van deze hyperconnectie dat je een gemakkelijkheidsoplossing geeft aan slechte managers die niet anticiperen en geen respect hebben voor menselijke relaties. Wie gaf de computer opdracht om pas de dag voor een verandering te waarschuwen? Dit versterkt nog eens de digitale kloof, waarvan ouderen het grootste slachtoffer zijn!

Het is echt jammer dat onze samenleving haar fundament en haar menselijke kwaliteiten, die op vele gebieden nog zeer doeltreffend zijn, verliest. De "mainframe" computer moet ons helpen zonder ons te overheersen en ons te dwingen ons te gedragen als schapen die afhankelijk zijn van elektronica! Is het te laat om deze uitglijder van de informatica en ongetwijfeld nog veel problemen en leed te voorkomen?

Ik hoop op antwoorden en/of commentaar!