Minister De Block wordt weleens omschreven als de minister van de proefprojecten. Projecten van het ‘werkveld’ doorstaan een selectie om hopelijk uit te monden in concrete en duurzame acties. Artikel 56 van de Ziv-wet dekt deze projecten. Maar de opvolging ervan die proefprojecten werd op de Algemene Raad stevig op de korrel genomen op basis van een interne audit.
Niet dat die proefprojecten hun nut niet kunnen hebben, wel integendeel. Maar ze moeten wel volgens het boekje lopen. En daar schort vaak heel wat. Waar gaat het precies om?
Artikel 56 experimenten zijn de zogenaamde initiatieven ‘buiten budget’, experimenten om te zien of iets werkt en eventueel ingebed kunnen worden in ons klassieke zorgsysteem. Denk maar aan de recente experimenten verkorte ziekenhuisverblijven op de materniteit. Of nog: de experimenten artikel 107 voor de geestelijke gezondheidszorg. Ook de experimenten negatieve druktherapie thuisverpleging (20 proefprojecten) werden gestart onder de juridische dekking van artikel 56. Idem dito voor de proefprojecten geïntegreerde zorg, enzovoorts. Het gaat dus om een hele waslijst van vaak nuttige initiatieven in vele gevallen vertrekkend bottom-up, beaamt ook dokter Milan Roex (ASGB), lid van de Algemene Raad. Anderzijds blijkt het wel eens verkeerd te lopen met de initiële bedoeling en de opvolging van die experimenten.
Dokter Roex: “Zo werden van onderuit heel wat initiatieven voorgesteld voor de aanpak van aids toen aids zich net manifesteerde. Dat creëerde bewustwording. Intussen kennen we de aidsreferentiecentra die hier al 20 jaar onder artikel 56 ressorteren. Positief is dat.” De artsenvoorman waarschuwt er ook voor dat dit artikel niet oneigenlijk gebruikt mag worden, en de audit lijkt hem daarin gelijk te geven. “Dit artikel en deze experimenten zouden moeten dienen voor een prospectieve zoektocht van het beleid naar hoe men de hiaten in de zorg kan invullen. Men kan zo nieuwe zorgvormen prospecteren en samenwerking. Maar het mag geen speeltuin zijn voor de dada’s van sommigen. Zoals voor een prof die ergens een experimenteel onderzoek uitvoerde maar daarvoor geen of onvoldoende geld kreeg en dan maar via artikel 56 voldoende subsidies probeerde los te weken. Als het een ‘melting pot’ wordt die eerder lijkt op een uitweg om de hobby’s te financieren van enkele mensen, zijn we verkeerd bezig. Dergelijke initiatieven passen niet steeds in een algemeen beleid.”
De audit van artikel 56 is alvast niet mals: niet minder dan 32 stappen worden voorgesteld om een en ander te verbeteren
