In een bomvolle Sint-Gertrudiskerk in Machelen is zaterdagmiddag afscheid genomen van Vic Anciaux (91), oud-Volksunievoorzitter en gewezen staatssecretaris. Familie, collega's, en vrienden haalden herinneringen op aan zijn politieke carrière, zijn engagement bij Kom op tegen Kanker, en zijn familiale leven. "Hij was een gentleman, een man van staat, een barmhartig mens", klonk het bij de verschillende sprekers.
"Tien jaar lang is hij in Machelen huisarts geweest en was dit onze thuis", zei zoon en senator Bert Anciaux. "Toen we naar Zoersel verhuisden, genoten wij als kinderen van de natuur, maar hadden wij een te vaak afwezige vader. Hij was druk bezig als Kamerlid in Brussel, en sociaal actief in de Marollen, altijd bezig om de wereld te verbeteren. De B elgische staat zou leren dat ze rekening moest houden met de culturele rechten van de Vlamingen. Maar zijn Vlaamse strijd was altijd een sociale strijd, en de laatste jaren ging die strijd voor de Vlaamse minderheid in Brussel hand in hand met de strijd voor respect voor andere culturen."
Bert Anciaux omschreef zijn vader als immer een gentleman: "Keurig, fier, sterk als een rots. Een man van stand, niet boven de andere, maar altijd met respect. Persoonlijke relaties waren moeilijker, ook daarin bleef er een zekere formaliteit, zelfs tegenover zijn kleinkinderen. Al zagen we de laatste jaren dat hij kwetsbaarder werd, en we hebben dat gekoesterd, die onverwacht toch tedere vader."
Als tekst uit het evangelie was gekozen voor de parabel van de barmhartige Samaritaan.
"Net zoals die Samaritaan, was Vic een genezer", zei priester Johnny De Mot. "Maar eveneens zoals die Samaritaan was hij ook iemand die hulp zocht en organiseerde voor de zwakkeren. Een politicus die hulp zocht en organiseerde voor de zwaksten in de maatschappij, degenen die gekwetst zijn in lichaam, in rechten, in taal, in cultuur. Wie doet dat nu? Wie zoekt nu opvang voor de sans-papiers in Brussel, voor de moeder die opvang zoekt voor haar kind, voor de bejaarde die plek zoekt in het tehuis? Wie reikt hen de hand?"
"Als Kom op tegen Kanker vandaag een begrip is in onze samenleving, is dat voor een groot deel te danken aan Vic", getuigde Marc Michils, algemeen directeur van KOTK. "Hij was onze voorzitter van 1998 tot 2007, en in die periode heeft hij mee getimmerd aan een rookvrije samenleving. De eerste stappen naar het rookverbod in de horeca, het rookverbod op het werk, de rookvrije treinen zijn er allemaal mede dankzij hem gekomen."
"Maar naast de Vic die vurig de belangen van de patiënten verdedigde, was hij ook de medemenselijkheid zelve in het contact met die patiënten", klonk het verder. "Zijn persoonlijk engagement was ook op dat vlak enorm, ontelbare mensen heeft hij bedankt, bezocht, gesproken. En telkens drukte hij de patiënten op het hart dat ze niet pessimistisch mochten worden, dat ze het positieve moesten blijven zien. Hij vocht voor zijn idealen, maar nooit tegen anderen. De huidige maatschappij en politiek zouden hem als voorbeeld mogen nemen."
De begrafenis werd bijgewoond door politici en ex-politici van verschillende partijen, onder wie Ben Weyts, Bart Somers, Meryame Ketir, Magda Aelvoet, Jan Peumans, Frank Vandenbroucke, Sven Gatz, Inge Vervotte, en Patrick Vankrunkelsven.
