Tijdens de laatste vergadering van de commissie Gezondheid en Gelijke Kansen van de Kamer stelde Katleen Bury (VB) vragen aan minister Frank Vandenbroucke over de betalingsachterstand van de staat aan ziekenhuizen, die in totaal 1 miljard euro bedraagt. Waarom is de staat al jaren niet in staat om de betalingstermijnen na te leven?
Santhea, de werkgeversfederatie voor zorginstellingen in Wallonië en Brussel, stuurde onlangs een ingebrekestelling naar de Belgische overheid wegens achterstallige betalingen. De geaccumuleerde schuld van de staat aan de ziekenhuissector bedraagt nu ongeveer 1 miljard euro, waarbij nog aanzienlijke juridische kosten komen. Deze informatie werd dinsdag aangehaald door Kamerlid Katleen Bury (VB) in de Commissie Gezondheid en Gelijke Kansen van de Kamer.
In haar vraag aan Frank Vandenbroucke, vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid, uitte het Kamerlid haar bezorgdheid over de impact van deze vertragingen op de kwaliteit en de toegankelijkheid van de ziekenhuiszorg. Ze ondervroeg de minister ook over de maatregelen die genomen zijn om verdere ingebrekestellingen te voorkomen, de mogelijke invloed van regionale verschillen in de verdeling van budgetten en waarom de staat al jaren niet in staat is om de betalingstermijnen te respecteren.
Geen impact op kwaliteit van zorg, volgens de minister
In een reactie verklaarde minister Vandenbroucke dat de betalingsachterstanden vooral correcties op eerdere bedragen betroffen, en niet de dagelijkse financiering van de ziekenhuizen. “Deze vertragingen hebben dus geen directe impact op de kwaliteit van de zorg”, zei hij. De minister erkende echter dat de situatie het resultaat is van een opeenstapeling van maatregelen die sinds 2006 zijn genomen, zonder aanpassing van het administratieve kader. Hij voegde eraan toe dat er inspanningen worden geleverd om de processen te optimaliseren en de tijd die nodig is om zaken te behandelen te verkorten.
De minister wees er ook op dat er geen verschil is in de manier waarop Nederlandstalige en Franstalige zaken worden behandeld. De verwerking van Nederlandstalige dossiers verloopt wel trager door het niet vervangen van afwezige ambtenaren.
Het risico op een domino-effect
Katleen Bury reageerde door te zeggen dat de omvang van de bedragen die hiermee gemoeid zijn grote gevolgen kunnen hebben voor ziekenhuizen en hun personeel. “Na Santhea zouden ook andere ziekenhuizen soortgelijke procedures kunnen opstarten, wat aanzienlijke kosten met zich mee zou brengen. Uw diensten moeten een domino-effect vermijden”, waarschuwde ze.